پایش همخونی در بزهای کرکی جنوب خراسان (مطالعه موردی: ایستگاه سربیشه)
Paper ID : 1020-WDG2017
Authors
فرشته ناوشکی *1, همایون فرهنگفر2
1خیابان طالقانی پلاک 366 کد پستی 9491878573
2استاد و عضو هیت علمی دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
Abstract
همخونی سبب افزایش هموزیگوسیتی و کاهش هتروزیگوتی، بروز آلل‏های زیان‏بار و کشنده، و در نتیجه، موجب کاهش میانگین فنوتیپی در جمعیّت می‏شود. این تحقیق، با هدف ارزیابی وضعیت همخونی بزهای کرکی جنوب خراسان که در ایستگاه سربیشه (استان خراسان جنوبی) پرورش می‌یابند، اجرا گردید. تعداد 1562 رأس بزغاله (فرزندان 155 پدر و 693 مادر) متولّد شده در فاصله سال‌های 1383 تا 1393 از لحاظ همخونی پایش شدند. ضریب همخونی کل حیوانات شجره، توسط نرم‌افزار CFC محاسبه شد. یافته‌ها نشان داد که در میان نتاج، کمینه و بیشینه ضریب همخونی به‌ترتیب صفر و 78/25 درصد با متوسط 62/0 درصد بود. گرچه میانگین ضریب همخونی نتاج نر (53/0 درصد) از نتاج ماده (73/0 درصد) کمتر بود، امّا تفاوت معنی‌دار آماری با یکدیگر نداشتند. میانگین ضریب همخونی بزغاله‌های تک‌قلو (65/0 درصد) و دو‌قلو (59/0) نیز با یکدیگر تفاوت معنی‌دار آماری نشان ندادند. روند تغییرات سالانه ضریب همخونی در گله تحت مطالعه، حدوداً 16/0 درصد و معنی‌دار آماری به‌دست آمد (0/001>p). لذا، با توجه به اثرات منفی همخونی، استفاده از بزهای کرکی نر و برتر در گله‌های مردمی برای ایستگاه مزبور توصیه می‌گردد.
Keywords
همخونی، روند تغییرات سالانه، بز کرکی جنوب خراسان
Status: Abstract Accepted (Poster Presentation)